Ile bliskości i DOTYKU potrzeba dorosłym?
Niektórzy psychologowie mówią o 30 dotknięciach drugiej osoby dziennie. Trudno to dokładnie wyliczyć, ale nie powinniśmy się bać dobrego dotyku, by nie ziściła się wizja społeczeństwa przyszłości przedstawiona w filmie „451 st. Fahrenheita”, gdzie złaknieni bliskości ludzie (prawo zakazuje im jakiegokolwiek okazywania uczuć) głaszczą sami swoje dłonie i przytulają twarze do futrzanych kołnierzy.
Jako dorośli ludzie – chcąc odpocząć po ciężkim dniu – szukamy, tak jak dzieci, małych ciepłych przestrzeni, wciskamy się w fotel w kącie pokoju, układamy się w wannie pełnej ciepłej wody. Z dzieciństwa pamiętamy zabawy w namiocie w dom, wspominamy małą przestrzeń łóżeczka z zawieszonym przez mamę baldachimem.
Pamiętamy uczucie bezpieczeństwa, gdy chowaliśmy się na dnie ciasnej szafy, by zasnąć bezpiecznie. W ten sposób daje o sobie znać nasza prenatalna pamięć dotykowa świadcząca o ciągłej potrzebie otulania się, poszukiwania kontaktu i bezpiecznych, małych miejsc. Zwłaszcza w chwilach lęku.
